Kongres Turystyki Polskiej – o zarządzaniu promocją

Wiceprezes Polskiej Organizacji Turystycznej będzie jednym z gości i prelegentów Kongresu Turystyki Polskiej. Jeden z bloków tematycznych Kongresu Turystyki Polskiej podejmie dyskusję nad aktualnym i docelowym modelem zarządzania promocją turystyczną.

Jak podkreślił prezes Bartłomiej Walas: “W pracach przygotowawczych zespół ekspertów sformułował kilka tez, a są nimi:
Promocja turystyki na szczeblu centralnym powinna być prowadzona przez wyspecjalizowaną agencję wzorem wielu krajów jaką jest Narodowa Organizacja Turystyczna (NTO) a w kraju Polska Organizacja Turystyczna. Zadania powiązane z budową marki Polska, prowadzoną przez inne specjalistyczne agencje powinny być jedynie koordynowane na zasadach partnerstwa,

Model zarządzania powinien być zdecentralizowany, z dominującym, ale nie wyłącznym, udziałem środków publicznych,

Udział w promocji kraju i miejsc docelowych partnerów/beneficjentów z branż około turystycznych jest znikomy i wymaga stworzenia mechanizmów „wciągnięcia ich” w system promocji i zarządzania produktem turystycznym w regionach,

System partnerstwa publiczno-prywatnego we współorganizacji wydarzeń promocyjnych napotyka na szereg barier prawnych, w tym w zakresie zamówień publicznych, pomocy publicznej, działalności gospodarczej,

Istnieje konieczność poszukiwania systemowych źródeł zasilania promocji turystycznej kraju na szczeblu centralnym lub regionalnym, w miarę możliwości nie cenotwórczych lub opartych o redystrybucję środków pozyskanych z tytułu ruchu turystycznego,

Współczesna komunikacja marketingowa oznacza komercjalizację produktów. Od tego zadania nie mogą się odżegnywać jednostki samorządu terytorialnego.

Jeśli przyjąć powyższe tezy jako niepodważalne to jednak wymagają rozstrzygnięć i zrozumienia w zakresie operacyjnym. Obszarami dyskusji powinny być trzy zjawiska: narzędzia gromadzenia środków finansowych na komunikację marketingową, udział i partnerstwo wszystkich beneficjentów, wsparcie bezpośrednie dla przedsiębiorców oraz podział zadań i kompetencji.
Kanwą do dyskusji podczas Kongresu będą przygotowane prezentacje dotyczące: funkcjonowania i analizy finansowania Narodowych Organizacji Turystycznych, barier prawnych i zarządczych dla prowadzenia przez samorząd terytorialny komunikacji marketingowej, analizy funkcjonowania ROT i LOT (jako odpowiedników DMO i DMC), barier w komercjalizacji produktów czy oceny instrumentów wsparcia w promocji przedsiębiorców.
Ze względu na liczne polemiki dotyczące promocji, wydaje się, że jest niezbędne wypracowanie wreszcie jednego, spójnego kierunku reformowania zarządzania tym obszarem, rozstrzygającego (chociaż w wielu krajach już tego dokonano) następujące dylematy:
Centralizacja czy decentralizacja zarządzania promocją?

Czy możliwy jest podział kompetencji np. w zakresie praktykowanych narzędzi promocyjnych, zadań z zakresu polityki turystycznej a może nie jesteśmy „gotowi” do wdrożenia form „governance” w turystyce?

Czy i w jakich formach ma być udzielana pomoc publiczna przedsiębiorstwom turystycznym różnego typu a kiedy występuje partnerstwo publiczno-prywatne?

Czy integracja pozioma lub pionowa może zwiększyć efektywność zarządzania promocją?
Nie są to oczywiście wszystkie powstałe pytania a odpowiedzi na nie pozwolą wypracować także inne, podejmowane grupy tematyczne. Najważniejszym jest, aby udało się nam dyskutować nie z punktu partykularnych interesów grup zawodowych lecz dorobku nowoczesnego zarządzania turystyką. Kongres jest na to duża szansą…”

Jak podkreślił prezes Bartłomiej Walas:

W pracach przygotowawczych zespół ekspertów sformułował kilka tez, a są nimi:

1. Promocja     turystyki na szczeblu centralnym powinna być prowadzona przez     wyspecjalizowaną agencję wzorem wielu krajów jaką jest Narodowa     Organizacja Turystyczna (NTO) a w kraju Polska Organizacja     Turystyczna. Zadania powiązane z budową marki Polska, prowadzoną     przez inne specjalistyczne agencje powinny być jedynie koordynowane     na zasadach partnerstwa,

2.    

3. Model     zarządzania powinien być zdecentralizowany, z dominującym, ale     nie wyłącznym, udziałem środków publicznych,

4.    

5. Udział     w promocji kraju i miejsc docelowych partnerów/beneficjentów z     branż około turystycznych jest znikomy i wymaga stworzenia     mechanizmów „wciągnięcia ich” w system promocji i zarządzania     produktem turystycznym w regionach,

6.    

7. System     partnerstwa publiczno-prywatnego we współorganizacji wydarzeń     promocyjnych napotyka na szereg barier prawnych, w tym w zakresie     zamówień publicznych, pomocy publicznej, działalności     gospodarczej,

8.    

9. Istnieje     konieczność poszukiwania systemowych źródeł zasilania promocji     turystycznej kraju na szczeblu centralnym lub regionalnym, w miarę     możliwości nie cenotwórczych lub opartych o redystrybucję     środków pozyskanych z tytułu ruchu turystycznego,

10.    

11. Współczesna     komunikacja marketingowa oznacza komercjalizację produktów. Od     tego zadania nie mogą się odżegnywać jednostki samorządu     terytorialnego.

Jeśli przyjąć powyższe tezy jako niepodważalne to jednak wymagają rozstrzygnięć i zrozumienia w zakresie operacyjnym. Obszarami dyskusji powinny być trzy zjawiska: narzędzia gromadzenia środków finansowych na komunikację marketingową, udział i partnerstwo wszystkich beneficjentów, wsparcie bezpośrednie dla przedsiębiorców oraz podział zadań i kompetencji.

Kanwą do dyskusji podczas Kongresu będą przygotowane prezentacje dotyczące: funkcjonowania i analizy finansowania Narodowych Organizacji Turystycznych, barier prawnych i zarządczych dla prowadzenia przez samorząd terytorialny komunikacji marketingowej, analizy funkcjonowania ROT i LOT (jako odpowiedników DMO i DMC), barier w komercjalizacji produktów czy oceny instrumentów wsparcia w promocji przedsiębiorców.

Ze względu na liczne polemiki dotyczące promocji, wydaje się, że jest niezbędne wypracowanie wreszcie jednego, spójnego kierunku reformowania zarządzania tym obszarem, rozstrzygającego (chociaż w wielu krajach już tego dokonano) następujące dylematy:

1. Centralizacja     czy decentralizacja zarządzania promocją?

2.    

3. Czy     możliwy jest podział kompetencji np. w zakresie praktykowanych     narzędzi promocyjnych, zadań z zakresu polityki turystycznej a     może nie jesteśmy „gotowi” do wdrożenia form „governance”     w turystyce?

4.    

5. Czy     i w jakich formach ma być udzielana pomoc publiczna     przedsiębiorstwom turystycznym różnego typu a kiedy występuje     partnerstwo publiczno-prywatne?

6.    

7. Czy     integracja pozioma lub pionowa może zwiększyć efektywność     zarządzania promocją?

Nie są to oczywiście wszystkie powstałe pytania a odpowiedzi na nie pozwolą wypracować także inne, podejmowane grupy tematyczne. Najważniejszym jest, aby udało się nam dyskutować nie z punktu partykularnych interesów grup zawodowych lecz dorobku nowoczesnego zarządzania turystyką. Kongres jest na to duża szansą…

Dr Bartłomiej Walas