Salzburger Sportwelt – region z pięcioma gwiazdami

Jeden z najciekawszych regionów w Austrii rzuca narciarzom wyzwanie – zdobądź 12 szczytów i pokonaj 10 kilometrów przewyższeń. Jazda na nartach może być nie tylko przyjemnością, ale także fabularną zabawą z legendami austriackiego narciarstwa w tle.

Salzburger Sportwelt to centralny region Ski Amade, największego obszaru narciarskiego Austrii z 760 km narostrad. 350 km z nich rozciągaja się od Zauchenzee przez Flachauwinkl, Flachau, Wagrein, Kleinarl do St. Johann in Pongau i Alpendorf. Nieco z boku są jeszcze niepołączone z nim wyciągami niewielkie, rodzinne ośrodki Altenmarkt – Radstadt (z oświetlonym torem saneczkowym) i Filzmoos.

Z wyjątkiem Filzmoos, we wszystkich stacjach znajdują się snowparki. Snowboardziści szczególnie chętnie kierują się do Zauchensee, gdzie przygotowano jeden z największych funparków w Europie. Sam teren ma 1,5 km długości i odbywa się na nim w sezonie wiele zawodów i pokazów.

Narciarskie wyzwanie 12 szczytów

Ale narciarze ciągną przede wszystkim na dwie tzw. huśtawki: to Snowspace Salzburg (Flachau – Wagrain – Alpendorf) z ponad 200 km tras oraz Skiparadies Zauchensee – Flachauwinkl – Kleinarl (niemal 90 km zjazdów). Można je przemierzać wg własnego uznania, ale od kilku sezonów można również zmierzyć się z nimi w narciarskim challenge’u pokonując 12 szczytów, pięć dolin i 10 tys. metrów przewyższeń.

Trasa jest doskonale oznakowana, niczym niemiecka autostrada a na każdym ze szczytów znajdziecie charakterystyczny głaz z tabliczką z nazwą punktu. Cały challenge to 46 km w jedną stronę, można rozpocząć z dowolnego punktu, pokonać szlak w jeden dzień lub przez cały narciarski urlop i zdobyć czarny lub czerwony emblemat zdobywcy. Przypomina wam słynną Sella Rondę we włoskich Dolomitach? Zgadza się. Większość narciarzy, która pokonała ją na raz ma jedno zasadnicze wrażenie – nie warto, bo omija się świetne miejsca i trasy. Lepiej zaliczać ją fragmentami.

Podobnie jest z 12 Peaks Trophy. Na miejscu nawet świetnych narciarzy wybrałbym ten drugi wariant, rozkładając challenge na kilka dni. Zaliczenie 12 szczytów i powrót do bazy to ponad 90 km jazdy na nartach. Oczywiście do punktu startowego można wrócić skibusem, sieć komunikacyjna w Salzburger Sportwelt jest imponująca. Ale szkoda przede wszystkim pięknych widoków i wspaniałych tras, schodzących z każdego z nich.

Sportowy narciarski raj

Zacznjmy od Tauernkar (1890 m n.p.m.) w Zauchenzee, dzielnicy miasteczka Altenmarkt, oddalonej od niego o 10 km. Zauchenzee przypomina bardziej francuskie stacje ski in – ski out niż typowe austriackie wioski czy miasteczka. Tuż przy wyciągach zbudowano tu dobre i luksusowe hotele – trzy z nich należą do rodziny Walchhofer, której najbardziej znany przedstawiciel, Michael to olimpijski multimedalista w narciarstwie alpejskim.

Nad Zauchenzee góruje wspomniany Tauernkar i już na początku utkniecie tu na dobre kilkanaście minut z powodu bajecznego widoku na Wysokie Taury i zjawiskowej nartostrady, schodzącej po wschodnim zboczu góry. By rozpocząć challenge trzeba jednak zjechać w drugą stronę albo czarną i momentami stromą trasą nr 10 pod sześcioosobową kanapą lub jej niebieskim, familijnym wariantem. Stąd gondolką wspinamy się na legendarny Gamskogel (2188 m n.p.m.). Legendarny, bo od 1980 roku co dwa lata najlepsze zawodniczki Pucharu Świata ścigają się na arcytrudnej trasie zjazdowej (najczęściej, bo cztery razy wygrywała tu Amerykanka Lindsey Vonn, która ma szansę na kolejne zwycięstwo w przyszłym sezonie, bo po pięciu latach przerwy powróciła do ścigania się na nartach).

Ale ci, którzy nie chcą zmierzyć się z czerwonym Weltcup – Abfahrt, mogą wybrać panoramiczną, niebieską nartostradę.

Słoneczna trasa Herminatora

Takich łatwych tras w Skiparadies Zauchenzee – Flachauwinkl, mającym sportowy charakter, jest stosunkowo mało. Z Roskopf (1929 m n.p.m.) schodzą jeszcze dwie czarne trasy do Zauchenzee a czerwona, w stronę Flachauwinkl ma kilka stromych ścianek.

Za to w sąsiadujących przez autostradę Salzburg – Villach (przejeżdża się pod nią kilkaset metrów skibusem) masywach Mooskopf (1980 m n.p.m.) i Griessenkareck (1991 m n.p.m.) łagodnych, szerokich nartostrad schodzących do Flachau, Kleinarl i Wagrain jest co niemiara. Wiele z nich oznaczono kolorem czerwonym a nie niebieskim, ale w porównaniu do podobnie oznaczonych tras w Zauchenzee ma się wrażenie, że tu stopień trudności oznaczono nieco na wyrost.

Zjeżdżając na nartach z Mooskopf obowiązkowo należy zaliczyć nartostradę Sunshine Piste (w kierunku Flachauwinkl). To na niej młody Hermann Maier, jedna z największych postaci światowego narciarstwa alpejskiego, później zwany Herminatorem (za życia wystawiono mu pomnik w rodzinnym Flachau), codziennie rano zjawiał się by trenować zjazd. Z kolei jadąc w stronę Kleinarl wypatrujcie na stokach mieszkankę tej miejscowości Annę Marię Moser – Proel, inną ikonę austriackiego narciarstwa.

Dla miłośników zawodów Pucharu Świata obowiązkowym punktem na stokach Flachau jest zjazd czerwoną nartostradą nr 4. To tu w styczniu rozgrywany jest nocny slalom. Na tutejszych słynnych rollerach, czyli przełamaniach terenu, najczęściej, bo pięć razy, wygrywała inna amerykańska supergwiazda Mikaela Shiffrin. Nikt w historii tej dyscypliny sportu nie wygrywał więcej razy co Shiffrin.

Raczej familijnie od Wagrain po Alpendorf

Na trzeci kompleks tras, wiodących do St. Johann in Pongau i Alpendorf, przejeżdża się supernowoczesną kolejką gondolową. Panorama Link to nie tylko środek transportu dla narciarzy, ale ważny nośnik estetycznych doznań. Przejazd nad miasteczkiem Wagrain z widokiem na pasma Hochkoenig i Tannengebirge, tworzące ogromne, naturalne wrota do Alp Salzburskich to jeden z najbardziej majestatycznych krajobrazów, który z wagonika widać w pełnej krasie.

Z tutejszych szczytów Hirschkogel (1755 m n.p.m.), Grafenberg (1702 m n.p.m.) i Sonntagskogel (1850 m n.p.m.) schodzą co prawda czarne trasy, ale tylko jedna, Hexenschuss mogłaby się równać z tymi najbardziej stromymi, jak Harakiri w Zillertalu czy Kamikaze w Seerfaus – Fiss – Ladis. Ma bowiem nachylenie 70 proc., ale tylko niespełna 200 m długości. Większość tutejszych nartostrad ma raczej rodzinny niż sportowy charakter. A te schodzące w stronę Alpendorfu wiodą przez tak urokliwe miejsca i z tak przepięknymi widokami na okoliczne pasma, że właściwie co chwila narciarze przystają by robić zdjęcia.

Sportwelt z gwiazdami

Salzburger Sportwelt to dla narciarzy ze sportowym zacięciem również okazja do pochwalenia się szusowaniem po trasach, na których swą formę wykuwały prawdziwe legendy światowego narciarstwa. Wspomniany Hermann Maier z Flachau, najlepszy murarz wśród alpejczyków (taki ma bowiem wyuczony zawód) to dwukrotny mistrz olimpijski z Nagano, srebrny i brązowy medalista z Turynu oraz trzykrotny mistrz świata.

Tu na stokach Zauchenzee i Flachau pierwsze kroki na nartach stawiał Marcel Hirscher, dwukrotny mistrz olimpijski z Pjongczangu i srebrny medalista z Soczi. Hirscher, mieszkający w pobliskim Annabergu, powrócił do ścigania jako reprezentant Holandii po kilkuletniej przerwie, którą wykorzystał na rozkręcenie wytwórni nart Van Deer Red Bull.

W Klaeinarl mieszka Anne Marie Moser – Proel, złota medalistka Igrzysk w Lake Placid i dwukrotna srebrna z Saporro oraz pięciokrotna mistrzyni świata. W szczycie kariery, względów rodzinnych nie wystartowała na Igrzyskach w Innsbrucku. Jeśli w Kleinarl traficie do Café Annemarie, wiedzcie, że to dziecko tej arcymistrzyni zjazdu, którą to kawiarnie prowadziła do emerytury.

Na inną legendę narciarstwa nietrudno natknąć się w Zauchensee. Trzy eleganckie hotele należą do Michaela Walchhofera (i jego rodziny). Wicemistrz olimpijski z Turynu i czterokrotny medalista mistrzostw świata osobiście prowadzi z żoną Hotel Zentral.

Nikomu nie polecam wizyty w Schwarzach, gdzie znajduje się centralny szpital, do którego zwożeni są kontuzjowani narciarze z całej okolicy. Ale Schwarzach, miast o sąsiadujące z Alpendorfem, dobrze widać z tras schodzących do tej wioski. Stąd pochodzi Miriam Puchner, ścigająca się wciąż aktualna wicemistrzyni olimpijska z Pekinu.

Transfer na karnet – również z dworca

Jak wspomniano, w Salzburger Sportwelt narciarze, zwłaszcza ci słabiej jeżdżący, nie muszą się przejmować, że zapuszczając się w najbardziej odległe zakątki, nie wrócą na nocleg do swojego hotelu. Skibusy kursują często pomiędzy miejscowościami.

Natomiast ci, którzy na narty wybierają się autobusem lub pociągiem (są wygodne, nocne połączenia sypialne z Polski do Salzburga), ze stacji kolejowej do hotelu dojadą na kupiony w internecie skipass. Taki transfer możliwy jest, gdy w dniu przyjazdu i wyjazdu mamy jeszcze ważny karnet.